Fundamenty, płyty stropowe, ściany. W polskim budownictwie niemal zawsze mamy do czynienia z betonem.  A to oznacza, że nie sposób obejść się również bez stali zbrojeniowej. 

Beton jest materiałem dość nietypowym. Co prawda wykazuje bardzo dużą wytrzymałość na ściskanie, ale równocześnie jego odporność na rozciąganie jest stosunkowo niewielka. Oznacza to, że jeśli chcemy, by materiał ten dobrze sprawdzał się w budownictwie jednorodzinnym, musimy go odpowiednio wzmocnić. Najlepszym sposobem jest zastosowanie stali zbrojeniowej, dzięki której w elementach konstrukcyjnych, poddanych sporym obciążeniom, takich jak fundamenty czy słupy, można zastosować mniejsze przekroje.

Czym zbroić beton?

Pręty do zbrojenia betonu można kupić na sztuki, w wiązkach (w przypadku prętów grubszych) lub w kręgach (w przypadku prętów cieńszych). Wybierając pierwszą opcję, nie trzeba się martwić o przycinanie do odpowiedniej długości i wyginanie. W drugim przypadku konieczne jest się zorganizowanie odpowiedniego sprzętu, a także zakupienie stali z około 10% zapasem.

Jeśli zależy nam na czasie, możliwy jest również zakup gotowych szkieletów lub siatek zbrojeniowych – konstrukcji wykonanych z prętów, połączonych strzemionami (szkielety) lub zgrzewanych (siatki). Szkielety wykorzystywane są przede wszystkim do zbrojenia słupów, wieńców, nadproży i ław fundamentowych. Siatki wykorzystuje się, z kolei, w ścianach fundamentowych i stropach.

Jakie pręty mamy do wyboru?

Szukając prętów do zbrojenia budynku, do wyboru mamy:

  •  pręty gładkie
  •  pręty żebrowane jednoskośnie
  •  pręty żebrowane dwuskośnie

Bardzo istotne są: klasa i gatunek stali. Pierwsza odnosi się do właściwości mechanicznych – plastyczności i wytrzymałości. Klasę oznacza się przy pomocy litery A i cyfry rzymskiej. Normy wyróżniają pięć klas, przy czym klasa A-0 jest najniższa i wykorzystuje się ją głównie do wykonywania elementów pomocniczych w szkieletach zbrojeniowych, a klasa A-IIIN uznawana jest za najwyższą. Stosuje się ją do zbrojenia elementów konstrukcyjnych, takich jak: ściany fundamentowe i stropy.

Klasa stali i jej wygląd są ze sobą bezpośrednio związane. Klasom najsłabszym (A-0 i A-I) odpowiadają pręty gładkie, klasom najwyższym – pręty żebrowane. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że klasę A-IIIN coraz częściej oznacza się przy pomocy żebrowania podwójnego, ułożonego w jodełkę.

Gatunek stali odnosi się do składu chemicznego, w szczególności zastosowanych w niej domieszek oraz jej właściwości technologicznych, np. tego, czy nadaje się do spawania. Gatunek oznacza się przy pomocy kombinacji liter i liczb, np. St3S, 18G2, 34GS. „S” na końcu mówi, że dana stal nadaje się do spawania, „G” o obecności manganu w stopie, a liczba odnosi się do zawartości węgla w stali.