Ze względu na metodę wytwarzania rury można podzielić na dwie główne grupy: rury ze szwem i bez szwu. Technologia, w jakiej zostały wykonane, przekłada się na ich trwałość i właściwości. Te decydują z kolei, gdzie można je wykorzystywać.
Rury ze szwem
Rury ze szwem wynaleziono w 1825 roku. Były produkowane w procesie zwijania taśm stalowych i ich zgrzewania ogniowego. Obecnie do ich wytwarzania stosuje się taśmy i arkusze blachy. Z tych materiałów formuje się rurę, a jej krawędzie łączy za pomocą wysokiej temperatury. W fazie finalnej procesu produkcyjnego rury są walcowane w celu redukcji szerokości ścianek.
Zgrzewanie na styk nie jest jednak jedyną metodą produkcji rur ze szwem. Można je bowiem również otrzymać w procesie zgrzewania na walcarce ciągłej, zgrzewania na zakładkę lub spawania elektrycznego.
Niewątpliwą zaletą rur ze szwem jest to, że mogą mieć dużą średnicę. Nie bez znaczenia jest również ich atrakcyjna cena. W przypadku rur ze szwem od zawsze sporym wyzwaniem było uzyskanie jak najwyższej jakości połączenia. Rozwój technologii pozwolił jednak na systematyczną poprawę ich jakości, a co za tym idzie znajdowanie dla nich coraz to nowych zastosowań. Rury ze szwem stosowane są m.in. do budowy sieci przemysłowych.
Rury bez szwu
Pierwsze zostały wyprodukowane w Niemczech w 1890 roku metodą walcowania pielgrzymowego. Polega ona na zastosowaniu walca roboczego do wykonania wykrojów w materiale. Dzięki temu można uniknąć jakichkolwiek połączeń (szwów), a jakość uzyskanego produktu jest znacznie wyższa.
Materiałem wyjściowym w procesie produkcyjnym są tzw. wlewki (okrągłe, kwadratowe lub wieloboczne). Wlewki są ogrzewane, a następnie dziurawione (walcowane), w efekcie czego powstaje grubościenna tuleja. O wytrzymałości rury decyduje ostatecznie jakość zastosowanego materiału (wlewek) oraz zastosowana technologia (walcowanie na zimno lub na gorąco).
Największą zaletą rur bez szwu jest ich wytrzymałość. Są one stosowane głównie przy budowie instalacji (do przewodzenia gazów i cieczy), jako elementy konstrukcyjne, np. wiertnicze, samolotowe, motocyklowe, rowerowe oraz do wyrobu produktów specjalnych, np. broni.